Na een klein weekje Peru kan ik wel zeggen dat dit een geweldig land is met super aardige mensen. De kinderen in het huis zijn erg aardig voor me en vinden zo'n fotografe best interessant. Alanya is echt een lieverd en neemt me overal mee op sleeptouw. Helemaal leuk dus! Ayacucho is een mooi stadje waar ik me ondertussen goed thuis voel en in tegenstelling tot mijn eerste dagen in Bangladesh, maar zeker die uit de slums van Kenia, zijn de afgelopen dagen redelijk relax verlopen (tegen niemand zeggen maar het lijkt net vakantie).

Op zondag stond er sowieso niet veel op de planning en vandaag vielen er een aantal projecten uit vandaar dat ik het even lekker rustig aan doe. We beginnen de dag met een busrit van zo'n drie kwartier. We volgen twee broertjes naar school. De schooltijden variëren hier nogal maar dat heeft alles te maken met de leeftijd en welvaart van het kind. Zo is de laatste les pas om tien uur 's avonds afgelopen. Hierna brengen we een bezoekje aan Angel. Angel is van school gestuurd maar is nu nog één van de laatste kinderen in de pottenbakkerij want de rest zwerft alweer op straat. Ook bezoek ik een psycholoog die bezig is met Jonathan. Jonathan heeft te veel lijm gesnoven en heeft daardoor moeite met zijn concentratie.

Hierna ben ik 'vrij' en ga ik lekker even alleen de stad in. De eerste de beste tuk-tuk die langsrijd druk ik in mijn beste Spaans aan de kant. Ik ga eerst even shoppen en bezoek daarna het El Museo de la Memoria. Een prachtig museum waar ik bij hoge uitzondering een privé rondleiding krijg. Na een paar uur ben ik de strijd van een enkele vrouw tegen de communistische partij Lichtend Pad wijzer en weet ik alles over de vele massagraven die worden verzwegen door de huidige president van het land. Ik doe ook nog even een rondje markt en onderhandel stevig over de prijzen van mijn hebbedingetjes. Waarschijnlijk ben ik nog altijd veel te duur uit maar het gaat om het idee nietwaar? Ik heb nog altijd geen kurkentrekker kunnen scoren dus koop ik onderweg een medicijn tegen de geesten (lees: wijn in pak) en vervolg mijn trip in de tuk-tuk richting het dagcentrum. Het was een mooie dag. Ik zeg: Hasta Luego :)