Gisteren zijn we op huisbezoek geweest in de achterbuurten van Ayacucho. De verschillende woningen liggen nogal ver uit elkaar en we besluiten met de bus te gaan. Ook hier rijden de bussen niet echt volgens een timetable dus dit heeft al met al best nog wel even geduurd. We gaan langs bij gezinnen waarvan de kinderen bij Los Cachorros wonen en brengen een bezoek aan de ouders van de straatkinderen. Eigenlijk zijn alle gezinnen straatarm, zijn de ouders dikwijls alcohollisten en gebruiken ze fysiek geweld tegen hun kinderen. De veelal getraumatiseerde en verslaafde kinderen leven dan ook noodgedwongen op straat. Deze kinderen die in zeer onhygiënische omstandigheden leven en vaak op jonge leeftijd seksueel misbruikt zijn komen eigenlijk altijd in aanraking met criminaliteit. Zo spreek ik een groepje jongens die huisarrest hebben gekregen van de rechter. Deze kinderen mogen zich voor een bepaalde (lange) tijd niet meer op straat laten zien. Doen ze dat wel dan lopen ze het gevaar opgepakt te worden en belanden ze over het algemeen in de gevangenis. De meeste kinderen die mij zien aankomen met mijn 'huge' camera duiken weg of vluchten verder de wijk in. Maar soms is er een confrontatie, zo was er een 15 jarige jongen die het helemaal niet leuk vond dat ik foto's maakte en begon te schelden en te dreigen met van alles en nog wat. Gelukkig bleek al snel dat het om het spreekwoordelijke 'blaffende honden bijten niet' typetje ging en voor dat ik het wist stond hij met zijn mobieltje foto's van mij te maken! Grappig om te zien dat hoe groot de armoede ook is er wel altijd mobieltjes zijn. In Kenia, in Bangladesh en ook hier weer in Peru. Na deze kleine aanvaring gaan we snel verder en moet ik tot mijn knieën door de meest smerige sloot om bij 't volgende adres te komen. Met doorweekte en stinkende schoenen stappen we binnen bij het volgende gezin. Het is een oud echtpaar die de zorg voor hun kleinkinderen noodgedwongen op hen hebben genomen omdat mama is overleden en papa het een goed idee vond om er plots vandoor te gaan. Het 'huisje' staat vol met emmers water waarin ze de knoflook weken, deze vervolgens allemaal pellen om ze uiteindelijk voor een paar Sol om de markt te verkopen. Jullie begrijpen; geen vetpot! Op de weg terug krijgen een aantal ouders les in de omgang met hun kinderen en gaan we met Jonathan mee naar de kinderrechter. Hij moet zich sinds zijn laatste arrestatie regelmatig melden op het bureau zodat ze hem een klein beetje in de gaten kunnen houden. Jonathan is een straatboefje puur sang maar ik vind het een leukertje!

p.s. Doen! Wordt donateur van Los Cachorrosvia http://www.loscachorros.nl/documents/doneren.html